Klimaatbestendige dijkversterking

Voor Terpstra is waterveiligheid hét argument om groeiland serieus te onderzoeken. “Waterveiligheid is een belang dat iedereen bindt. En met de versnellende zeespiegelstijging moeten we echt gaan nadenken over andere concepten.” Hij rekent grof voor hoe groeiland daaraan kan bijdragen. Stel dat je 1% van de landbouwgrond in Zeeland zou inzetten om de veiligheid voor toekomstige generaties te vergroten. Dat komt neer op ongeveer 1.400 hectare. Wanneer je groeiland van 250 meter breed ontwerpt, dan kun je daarmee 54 kilometer zeedijk klimaatbestendig versterken (14 km2/0,25 = 54 km). Terpstra heeft ook berekend wat de impact daarvan is op de Zeeuwse economie, die neemt dan met 0,04%-punt af. (De landbouw draagt in Zeeland voor ongeveer 4,4% bij aan de economie (Bron CBS). Als 1400 ha landbouwgrond vervalt, dan daalt de economische waarde naar rato (0,99*4,4% = 4,36%), oftewel een afname van 0,04%. Ervan uitgaande dat er geen andere economische waarde voor terug komt.)

Terpstra wijst tot slot op een vierde vereiste: aandacht voor de sociale haalbaarheid. “Het probleem is dat je mensen lastig overtuigt met kennis en informatie. Dit gaat over emoties; over de cultuur van ‘we geven geen land terug aan zee’. Maar het is zo zonde als we deze discussie alleen op dit niveau en op de korte termijn voeren. Mijn boodschap aan bestuurders en beslissers: groeiland is mogelijk als een robuuste oplossing voor de toekomst met versnellende zeespiegelstijging. Met een veilig en mooi landschap als nalatenschap voor onze kinderen en kleinkinderen. Het is in ieders belang om hier serieus aan te gaan rekenen en tekenen.”